Het is een hachelijke onderneming om over de verhouding tussen man en vrouw iets te zeggen of te schrijven. Onder de vlag van een paar Romeinse kardinalen is er onlangs nog eens een brief gepubliceerd over die verhouding in maatschappij en kerk. Nog vóór dat er ook maar een letter van te lezen viel werd hij in de media aangekondigd als van conservatieve komaf en het gemaakte onderscheid tussen man en vrouw werd gebrandmerkt als een onzalig uitgangspunt. De brief was ook niet opgevoerd als een doorbraak, maar als een aanzet tot verdere discussie. Die discussie is al heel oud en dit feest van Maria tenhemelopneming biedt enige aanleiding om er even bij stil te staan.

In de eerste uren van het christendom waren er geen Mariafeesten, maar de behoefte om ook aan het vrouwelijk element wat meer recht te doen groeide al snel, vooral in de derde en vierde eeuw van onze jaartelling. Maria tenhemelopneming bestaat pas sinds de 7e eeuw. De tijd waarin Jezus leefde komt bij ons over als vooral een mannencultuur. Om maar een paar feiten aan te stippen: De apostelen waren allemaal mannen; bij de wonderbare brooddeling wordt gesproken over ongeveer 5000 mannen, "vrouwen en kinderen niet meegerekend". De kerkelijke touwtjes werden van meet af aan door mannen ter hand genomen, die zichzelf later paus en zo meer noemden.

Dit alles zou de indruk kunnen geven dat het typisch is voor kerk en geloof om achteraan lopen als het om de erkenning van de vrouw gaat. Nee, dan kijken we naar onze en andere maatschappijen. Hoeveel vrouwelijke presidenten telt ons land? Geen één.! In b.v. India en Indonesië en Engeland hebben ze dat wel al meegemaakt en toch kunnen we niet zeggen dat het wereldwijd zo fantastisch loopt met die erkenning van de vrouw. Als er ergens de lakens uitgedeeld moeten worden gaan mannen voorop staan, maar als de lakens verschoond moeten worden zie je er niet veel meer. Dat is kerkelijk en maatschappelijk overal hetzelfde. Maar als we bekijken waar het grotendeels op draait dan ziet het er anders uit.

Hoe het komt, dat moeten feministen, psychologen en andere "-logen" maar uitzoeken, het valt toch op dat als er met hart en ziel en niet eventjes, maar met niet aflatende trouw iets gedaan moet worden voor medemensen dan – laat ik voorzichtig zijn- dan lijken de vrouwen toch ver in de meerderheid. In de ziekenhuizen zijn het toch hoofdzakelijk vrouwen waar het op draait, die enkele verpleger niet te na gesproken. In de zorg voor hulpbehoevende bejaarden is het niet anders. In het werk voor asielzoekers staan 2 mannen naast 10 vrouwen.

Natuurlijk mag ik dan ook aanstippen hoe het in de gelovige gemeenschap die wij kerk noemen toegaat. Vanaf het eerste moment was Jezus omgeven door vrouwen, waarschijnlijk nog meer dan mannen en zij waren het die voor Hem zorgden: de twee Maria's, Maria Magdalena en zijn eigen moeder Maria. Toen vrijwel al zijn mannelijke volgelingen op de vlucht waren geslagen waren het juist vrouwen die niet vluchtten. Dat is nog zo. Onze parochie draait voor zeker 75% op vrouwen: het kerkonderhoud en de versiering, alleen vrouwen. De ziekenbezoekgroep, vrouwen. De parochiebemanning, vrouwen.Parochieblad, vooral vrouwen. Enzovoorts. Ga onder de vakantie maar eens de sleutel van een verlaten Frans kerkje vragen. Je komt terecht bij een vrouw die daar het zaakje overeind houdt.

Het gaat er niet om om nu ineens alles wat verdienstelijk door mannen wordt gedaan te miskennen, maar wel om een dag als vandaag wat meer reliëf te geven. Want vandaag wordt Maria, de moeder van Jezus Christus, de hemel in geprezen en wie zou durven zeggen dat dit niet terecht is? We maken van haar geen godin evenmin als van al die vrouwen die zich op een of ander manier achter die boodschap, dat leven, die persoon van Jezus Christus scharen, binnen of buiten de kerk. Met haar worden vandaag wel al die andere vrouwen de hemel in geprezen die uitmunten in liefde, barmhartigheid, vrede , trouw en al die eigenschappen die weinig of niets te maken hebben met macht, maar wel met dienstbaarheid, dus christendom. Ze zijn gelukkig nog lang niet allemaal ten hemel opgenomen. We mogen ze vandaag tegelijk met Maria wel eens de hemel in prijzen.