Palmzondag C - 2007

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 194 niet laden

PREEK

Jezus gaat na palmzondag een lange en moeizame weg. Er gebeurt veel kwaad, maar alle kwaad wordt weer goedgemaakt. Het wordt een Goede Week. Het is een bolwerk van kwaad, wat de mensen Jezus aandoen, maar tussen de kieren door zie je de glorie stralen. Het lijkt een en al neergang, maar uiteindelijk blijkt het een grote overwinning. Dat is de liefde van God.

Wij zien het meteen al bij het Laatste Avondmaal. Jezus verlangt er naar het Avondmaal met zijn vrienden te eten. Hij verlangt er naar dat het Rijk van God gaat komen en dat God Koning kan zijn over en voor iedereen.

Door wat wij noemen de instellingswoorden - "Dit is mijn Lichaam - Dit is mijn Bloed" -
geeft Jezus zijn leven voor ons. Jezus verandert zijn kruisdood in een teken van liefde. Jezus wordt door Judas overgeleverd, maar Hij levert ook zichzelf over, want Hij had kunnen vluchten. Hij wist van tevoren heel goed wat Hem allemaal te wachten stond, en Hij laat het gebeuren. Hij heeft de regie van deze dagen zelf in handen. Zo wordt het lijden dat mensen Hem aandoen liefde.

Tijdens het Laatste Avondmaal hebben de apostelen blijkbaar woorden gehad over de vraag wie de voornaamste is. Jezus zegt dan echter dat de grootste is hij die de anderen dient. Zelf dient Hij ons door zijn lijden waardoor Hij voor ons de hemel opent.

Natuurlijk is Jezus bang voor het lijden, doodsbenauwd. Hij verzet zich: Vader, liever niet. Maar er is ook overgave: Niet mijn wil, maar uw wil geschiede. Er is strijd, maar er is ook kracht uit de hemel: een engel komt om Hem te sterken. Petrus verzet zich met zijn zwaard tegen het lijden, maar er is ook de barmhartigheid van de Heer, die het oor van de knecht aanraakt en weer geneest. Petrus verloochent de Heer, drie keer, Maar even later toont hij ook berouw: hij begon bitter te wenen. Jezus lijkt aan het kruis machteloos, maar ook is er de verklaring dat Hij vanaf nu zal zitten aan de rechterhand van de Vader.

En zo zijn er nog meer van die kieren in het bolwerk van kwaad waardoor heen wij te midden van het lijden het licht van de glorie zien. De meeste tijd zwijgt Jezus voor Pilatus. Maar als Hem gevraagd wordt of Hij Koning is, zegt Hij eenvoudig, maar beslist: Gij zegt het. Jezus wordt bespot door Herodes, maar Jezus zwijgt op een koninklijke manier. Jezus wordt veroordeeld door de stadhouder, maar zelf spreekt Hij mensen vrij: Vader, vergeef het hun. Jezus wordt door bijna iedereen bespot, maar de goede moordenaar vraagt om een plaatsje in Jezus' Koninkrijk. Uiteindelijk, wanneer Jezus onder bijzondere omstandigheden sterft, slaat al het volk zich rouwmoedig op de borst en zegt de Romeinse honderdman: Deze Mens was waarlijk de Zoon van God.

Allemaal stralen van Gods glorie. Geloven wij erin? Zijn wij dan ook zelf bereid deze straaltjes van liefde aan anderen te laten zien? Als iemand een beetje ongeduldig tegen ons uitvalt, terecht of onterecht, leven wij dan voldoende in verbondenheid met God, hebben wij voldoende motivatie, kracht, om met een liefdevolle glimlach te reageren? Mij lukt het niet altijd, hoor. Maar oefening baart kunst. Je moet het willen. Je moet het in gebed keer op keer vragen: Heer, laat mij grote en kleine tekens van uw liefde geven.

Ik ben een boek aan het lezen over de visioenen van Anna Katharina van Emmerick, gestorven in 1824. Zij heeft op wonderbare wijze het lijden van Onze Heer Jezus Christus gezien alsof zij erbij was. Vreselijk wat de mensen Jezus hebben aangedaan. De film "The Passion of the Christ" benadert heel goed wat Jezus allemaal omwille van ons heeft moeten doorstaan. Hij nam oneindig veel moeite om ons te redden uit de dood. Laten wij de kleine moeite nemen om zoveel mogelijk aan de vieringen van de Goede Week deel te nemen. Laten wij met Hem lijden om ook met Hem te kunnen verrijzen. En vooral ... laten wij ook zelf straaltjes van liefde geven. Dat is nog de mooiste blijk van dankbaarheid, die wij Hem kunnen geven. Onderzoeken wij onszelf de komende week: Waar kan ik nog meer tekens van liefde geven? Of waarin kan ik een grotere liefde geven. Geen grenzen stellen, zoals ook Jezus' liefde grenzenloos was. De wereld wordt er mooier op en dan zullen ook wij eens met Hem zijn bij de Vader in de hemel.