Bekoring in de woestijn

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 233 niet laden

Of we er nu aan willen of niet: de beginselen van het evangelie verschillen hemelsbreed van alle gangbare beginselen. Dat is de conclusie die je overhoudt na het lezen van dit evangelie. Want wat gebeurt er in dit stuk uit het Lucas-evangelie? Er staan twee opvattingen tegenover elkaar: die van de slechte geest, de duivel, en die van de heilige Geest, van Jezus.

De eerste opvatting zegt tegen Jezus: Je bent de Zoon van God, je hebt veel macht, gebruik die macht ten bate van jezelf. Laat die stenen brood worden, dan kun je die eten en je honger stillen. Het is toch zo gek niet om die macht daarvoor te gebruiken? Je hebt toch honger? Je kunt het toch, en je doet er niemand kwaad mee.

Daar staat die andere opvatting tegenover: gebruik je macht ten bate van anderen. Red anderen en dan komt het met jezelf ook wel goed. Een mens leeft niet van brood alleen, maar ook en nog meer van liefhebben. Deze opvatting was voor Jezus geen hoog-gestemd ideaal, waaraan Hij zichzelf onttrok: Hij heeft het volgehouden, want op het eind van zijn leven horen wij zijn tegenstanders constateren: Anderen heeft Hij gered, zichzelf kan Hij blijkbaar net redden.

Toen voerde de slechte geest Hem omhoog en toonde Hem alle koninkrijken der wereld. De eerste opvatting huldigt het absolute bezit, het alleen-bezit. De duivel zegt ook eigenlijk: als je mijn opvatting deelt, zal dit alles van jou zijn. De opvatting van de heilige Geest is echter: doe Gods wil, aanbid zijn opvatting, hang zijn beginselen aan. En dat is: gebruik je bezit om er aalmoezen van te geven, om er lege magen mee te vullen, en dan komt het met jou ook wel goed. Want wie geeft, hem zal gegeven worden.

Daarna bracht de duivel Hem naar Jeruzalem - waar Hij zou sterven - en plaatste Hem op de bovenbouw van een tempelpoort en zei: Je bent Gods Zoon, God kan jou niets weigeren. Je hebt recht op Gods hulp. Gebruik dat recht voor jezelf: spring eraf en laat de engelen je opvangen. Een wonder voor jezelf is waarachtig niet te veel. Om helemaal te begrijpen wat de duivel bedoelt, moeten we denken aan wat er gezegd werd, toen Jezus aan het kruis hing: 'Als je de Zoon van God bent, kom er dan af, als je kunt'. En die opvatting is zo gek nog niet. Want wie had het Jezus kwalijk genomen als Hij van dat recht gebruik had gemaakt. Wie meer dan Hij had recht op Gods hulp. God had Hem kunnen redden van het kruis. Maar de opvatting van Jezus is: 'Vader, niet mijn wil geschiede, maar de uwe'. Hij wilde solidair zijn met de duizenden mensen die ook zouden worstelen met Gods wil en die zich afvragen: heeft God mij in de steek gelaten?

Wat doen wij met onze macht, ons bezit en onze rechten? De geest van de duivel geeft hierop een ander antwoord dan de Geest van Jezus. Het is van belang voor onszelf na te gaan welke opvatting wij huldigen.