Bidden is liefdevolle aandacht voor elke mens

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 233 niet laden

Bidden is liefdevolle aandacht voor iedere mens. Wat weten we eigenlijk van elkaar?
Via de televisie wordt soms een opsporingsbericht verspreid: 'Vrouw, tenger postuur, ongeveer één meter zeventig, donkerblond haar, bruine ogen, grijsgroene jurk, zwarte suède schoenen'. Is zij dat? Zo geeft de politie haar op. Meer ziet de politie ook niet. Want de politie ziet haar niet echt.
Als je wilt weten wie zij werkelijk is, moet je naar haar man gaan, die haar al een week mist, en die haar al jaren lang waanzinnig bemint. Die zal iets anders over haar vertellen dan wat de politie vertelt. En wie kent die vrouw beter dan hij? Wie ziet die vrouw echter dan hij?
Blijkbaar hebben mensen iets diepers dan wat je aan de oppervlakte ziet.

Trouwens, het geldt ook voor dingen.
Weten we wat een tafel is? Ja, zeggen we dan: een blad op vier poten. Vandaar dat we kunnen zeggen: 'Help eens even die tafel te versjouwen, want dat kreng is zo zwaar'.
Maar stel je eens voor dat wij de tafel nog zouden hebben waaraan Jezus aanlag bij het laatste avondmaal. Dan zou toch niemand durven zeggen: 'Dat kreng is zo zwaar'. Die tafel heeft er een dimensie bij gekregen die je niet ziet, maar die wel het waardevolle van die tafel uitmaakt.
Of die tafel waaraan een vrouw gedurende vier jaar zat zonder haar man, die was opgesloten in een concentratiekamp. Hij kwam terug na vier jaar, broodmager, maar nog levend. En hij ging weer zitten op zijn plaats aan die tafel. Die tafel is niet meer een blad met vier poten. Zo'n tafel gooi je niet zomaar weg. Hij heeft er een dimensie bij gekregen waardoor hij een diepere waarde heeft gekregen.
Wanneer er ergens een inbraak is gepleegd, hoor je soms mensen zeggen: 'Als ze alleen het geld hadden meegenomen, zou ik het zo erg niet hebben gevonden. Maar ze hebben dingen meegenomen die voor hen geen waarde hebben, en die voor mij onvervangbaar zijn'. En toch gaat het over dezelfde dingen. Voor de één is het een waardeloos geval, voor de ander een zeer dierbaar iets. Wie ziet de echte werkelijkheid? Die inbreker of die ander?

Neem nu het eucharistisch brood. Het doet ons allemaal pijn als een andersdenkende ervan zegt: 'O, dat ouweltje, hechten jullie daar zo'n waarde aan?'. Ja, want voor ons is het het Lichaam van Christus, omdat Hij van dit brood zei: 'Dit is mijn Lichaam'. Het heeft daardoor voor ons een waarde, die duizendmaal de waarde van brood te boven gaat. En toch gaat het over hetzelfde brood, waarvan een andersdenkende zegt: 'Dat ouweltje', en waarvan wij zeggen: 'Het Lichaam van Christus'. Wie ziet de echte werkelijkheid: die andersdenkende of wij?

Bidden is bezig zijn met het allerdiepste. Bidden is een heel liefdevolle aandacht voor iedere mens en voor ieder ding.
Toen Franciscus eens liep te wandelen, zag hij een worm over de weg kruipen. Hij zei: 'Voorzichtig!', en hij pakte dat wormpje op, en legde het naast de weg, waar het niet vertrapt kon worden. Hij zag blijkbaar iets meer in die worm dan wij. Want Jezus was een worm geworden.
Dat is het: bezig zijn met het allerdiepste in mensen, dieren en dingen.

Vroeger hebben wij geleerd dat de mens een tempel is van de heilige Geest. Misschien hebben wij het van buiten geleerd, maar niet begrepen. Nu beginnen wij er iets van te zien. Maar dat leer je alleen als je een biddende levenshouding hebt.
Bidden is weten dat God vlakbij is, in jezelf, in de ander, zelfs in de dingen. En als je dat ziet, wordt bidden ook: God laten werken door die ander, door jezelf.
Als je bidt voor een kind, doe je dat omdat er tussen jou en dat kind een band is, iets diepers dan wij kunnen noemen. Die band voel je als een verantwoordelijkheid. Je zult God antwoord moeten geven over het welzijn van dat kind, over jouw zorg voor dat kind.
Bidden is: gelovig bezig zijn met de wereld, wetend dat God er is. Daarom is bidden ook nooit het einde. Na een gebed moeten wij geen punt zetten, maar een dubbelepunt. Je moet zo bidden dat je na dat gebed aan de slag gaat: naar die zieke toe, naar die mens toe voor wie je hebt gebeden, naar die mens toe die jou vijandig is, maar voor wie Jezus je heeft gevraagd te bidden.
En wat wij dan ten diepste doen, daar zit ook dat diepste in. En dat diepste is God. Bidden is: je daarvan bewust zijn. Boven de regenboog, de zondvloed, de zon had men indertijd verdiepingen gezet. En daarvan zei men: 'Dat is God'. Die verdiepingen zijn stuk voor stuk afgebroken en ontmanteld. We hielden - dachten wij - de kale dingen over. Maar toen bleek dat onder die dingen telkens iets diepers zit, en dat wij nog lang niet het diepste hebben gezien. Daar is liefdevolle aandacht voor nodig. En dat is: bidden.