pinksteren C (2013-

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 194 niet laden

Broeders en zusters, wat is Pinksteren? Misschien kunnen wij even kijken naar een stukje geschiedenis.

In het vijfde boek van het Oude Testament, het boek Deuteronomium  (16, 16), staat geschreven, dat Mozes tegen de joden zegt, dat alle  mannen drie keer per jaar voor Jahwe, hun God, moeten verschijnen met  hun gaven. Het gaat om het feest van de ongezuurde broden, om het  wekenfeest en het loofhuttenfeest.

Wat voor ons vandaag van belang is, is het tweede: het wekenfeest.  Dat was een oogstfeest, dat gevierd werd aan het begin van de  tarweoogst. Later werd het het feest van de vijftigste dag, omdat het  gevierd werd vijftig dagen na het opdragen van de eerste tarweschoof. In  het Grieks heette dat ‘pentekostês’, de vijftigste dag, en dat heeft te  maken met ons woord ‘Pinksteren’.

Pinksteren was dus oorspronkelijk een oogstfeest, een vrolijk feest,  een dankfeest, waarop men God bedankte voor de nieuwe tarweoogst, het  nieuwe leven op het akkerland.

Wat er op het eerste christelijke Pinksterfeest gebeurde, was, dat  het nieuwe leven van de heilige Geest neerdaalde in de akker van de  mensenharten. Vroeger dankte men God dus voor het nieuwe plantaardige  leven op de akkers - en daar zijn wij uiteraard nog steeds dankbaar om -  nu danken wij God bijzonder voor het nieuwe geestelijke leven in onze  harten, het leven van de heilige Geest van God.

God zelf heeft bepaald om op deze dag zijn heilige Geest te laten  neerdalen. Dat is natuurlijk niet toevallig. Zo laat God zien, dat Hij  het belang erkent van wat de joden altijd hebben gedaan, maar tegelijk  maakt Hij duidelijk, dat Hij met het nieuwe volk van God, het nieuwe  Israël, verder en dieper wil gaan. God schenkt nu niet alleen leven aan  de grond, die wij bewerken. Hij schenkt zijn Geest aan alle mensen op  aarde, aan allen, die voor de Geest openstaan.

Waarom moest nu de heilige Geest van God komen? Hadden wij aan Jezus  Christus niet genoeg!? Hij is toch de Zoon van God! Hij heeft toch door  te sterven aan het Kruis de zonde van alle mensen uitgeboet! Hij heeft  ons toch gezegd en voorgedaan hoe wij moeten leven! Wat ontbrak daar nog  aan!?

Beste medegelovigen, God, de Vader, had voor ons een prachtige wereld  geschapen. De mensen leefden er als kinderen van God. Gods Geest leefde  in hen. Maar de mens was niet tevreden met wat hij had en keerde God de  rug toe om zijn eigen weg, zijn eigen ideeën, te volgen. De mens wedde  op een ander paard, maar verloor de weddenschap. En daarmee had de mens  zijn grootste gave verspeeld: de inwoning van de heilige Geest, ook wel  genoemd ‘de heiligmakende genade. Zoals wij vaker horen over een  scheiding tussen man en vrouw, zo was er hier sprake van een scheiding  tussen God en de mens. En uit zichzelf kon de mens deze heilige Geest  niet meer terugkrijgen.

Daarom kwam Jezus in de wereld. Eerst om ons de goede weg te wijzen.  En Hij besloot zíjn opdracht met de kruisdood waardoor God de mens weer  in vriendschap kon aannemen. Maar daarmee was het heilsplan van God nog  niet klaar! De vriendschap tussen God en de mensen kòn weer hersteld  worden, maar het was nog niet ten volle gebeurd! De breuk was nog niet  helemaal genezen. De heilige Geest, die wij door de zonde hadden  verloren, moesten wij nog terugkrijgen. En dat is gebeurd met het eerste  christelijke Pinksteren: de heilige Geest van God kwam opnieuw in de  mensen.

Maar wat hebben wij nu aan de heilige Geest? Wel, Hij is als een  vuur. Een vuur geeft licht en warmte, en ook energie. Al onze  huishoudelijke apparaten, onze vervoersmiddelen, bewegen dankzij vuur.  Als wij er dikwijls bij stilstaan, dat de heilige Geest als een vuur in  ons hart brandt, maakt dat ons sterk. Wie bidt tot de heilige Geest  krijgt de kracht en de wijsheid om het goede te kunnen doen.

Maar vuur werkt ook zuiverend. Als er goud is gevonden, moet het  eerst het vuur in. Het vuur brandt alles wat niet goed is eruit en  daardoor krijg je zuiver goud. Zo mogen wij ook al onze zonden en  zwakheden in het vuur van Gods liefde werpen.

Broeders en zusters, ik ben een beetje bang, dat maar weinig mensen  bidden tot de heilige Geest. Terwijl Hij het is, die uiteindelijk al het  goede in ons bewerkt. Zijn wij blij en hoopvol, dan is het de heilige  Geest van God, die ons dat heeft gegeven. Voelen wij ons sterk om een  probleem aan te pakken, dan komt het van de heilige Geest. Voelen wij  een diepe rust in ons, een grote liefde, en dat terwijl sommige mensen  ons naar behandelen; zijn wij tevreden en dankbaar ondanks een ziekte of  werkeloosheid, dan is het de heilige Geest van God, die dat in ons  bewerkt.

Zijn wij daarentegen somber, ontevreden, ondankbaar, boos, jaloers of  wat dan ook, dan hebben wij de heilige Geest van God geen of niet  voldoende ruimte gegeven.

Lieve mensen, ik wens jullie mooie Pinksterdagen toe. Dat betekent  niet dat ik hoop, dat het zonnetje gaat schijnen en wij fijn uit kunnen  gaan - ofschoon we daar natuurlijk ook om zitten te springen - maar  “Mooie Pinksterdagen” betekent, dat ik hoop, dat jullie beseffen, dat er  een heilig vuur in jullie brandt. Sluit je ogen en probeer je voor te  stellen, dat er in je hart een vuur brandt. Zie en voel het branden, zie  de gloed, voel de warmte. Heb er vertrouwen in. Vraag aan God om het  groter te maken. Bid dikwijls, al is het maar een kort gebedje,  bijvoorbeeld: “Kom, heilige Geest, vervul mijn hart en dat van alle  mensen op aarde”. Bidt, lieve mensen, bidt tot de heilige Geest van God  en ons eigen leven en heel het aanschijn van de aarde zal zich  vernieuwen. Zalig Pinksteren!