34e zondag door het jaar C (2010)

Wie zou in onze tijd nog koning willen zijn? Je kunt geen gewoon leven meer leiden, altijd de camera's, de paparazzi, de belangengroepen, de permanente druk van de maatschappij, de verwachtingen en de verantwoordelijkheid.

Er zijn van die sprookjes dat een koning tijdelijk van plaats verwisselt met een dubbelganger en dan een poosje onder de gewone mensen verkeert. Met zulke sprookjes kan je mooie verhalen maken.

Vandaag vieren we iets dat geen sprookje is. Gods Zoon wilde onder de mensen wonen, maar het kon niet verborgen blijven dat Hij Gods Zoon was. Mensen gingen Hem herkennen, en volgden Hem. Jezus zegt daarover: 'Een stad kan niet verborgen blijven als hij boven op een berg ligt.' Een een andere keer zegt Hij: 'Laat jullie licht schijnen voor de mensen, opdat ze jullie goede werken zien en jullie Vader in de hemel verheerlijken.'

Adel verplicht en talenten krijg je om te benutten. Wij vieren vandaag het koningschap van Christus, maar zoals al blijkt uit de Evangelielezing is dit een totaal ander koningschap, een koning aan een kruis, een koning die zichzelf niet kan redden, koning van de Joden, die Hem niet als koning willen, een koning met een koninkrijk dat niet van hier is, die een moordenaar in zijn koninkrijk welkom heet.

Vandaag is het een goede gelegenheid om weer eens na te gaan wat in ons leven de koningszetel bezet houdt. Wat is het belangrijkste in ons leven? Wat geven wij de meeste eer? Wat krijgt altijd voorrang? Waar gaat onze aandacht steeds naar uit? Wat blijft ons voortdurend boeien? Waar zetten we alles voor opzij? Waar kom ik mijn bed voor uit?

Is dat je vrouw of je man? Is dat je kind of kleinkind? Is dat je bedrijf, je werk, of juist je hobby? Is dat voetbal of hockey, of een andere sport op het veld of op de TV? Is dat uitgaan, dansen, lekker eten, film, een boek? Is dat iets voor jezelf of iets voor anderen, zoek je daarin je eigen geluk of het geluk van een ander?

Christus Koning. Ik zou graag een beetje los komen van het beeld alsof het toch om een soort majesteitelijk koningschap gaat, met hemelse glitter en glamour, met een al te menselijke eer in de hemel, met een al te menselijke idee over een koning met een scepter en een koninklijk gewaad.

Zijn scepter is een rietstok. Zijn koningsmantel is een purperen spotmantel. Zijn kroon is van doorntakken. Vandaag vieren we zijn koningschap. Maar het is ook gewetensonderzoek: 'Willen wij wel zo'n koning?' Judas wilde zo'n koning niet meer en koos voor het geld van de tegenstander. Petrus wilde zo'n koning niet meer, daar schaamde hij zich voor, die wilde hij niet kennen. De andere leerlingen wilden zo'n koning niet meer en namen de benen.

Wil onze wereld zo'n koning? Kijk maar naar de TV, naar de glitter en glamour, naar de machtigen der aarde. Ja ze willen Jezus wel, maar dan helemaal onschadelijk gemaakt, zonder enig prikkelende of afwijkende gedachte. Ze willen Jezus wel, maar dan links of rechts politiek correct, helemaal conform de normen van deze tijd. Ja, ze willen Jezus wel, maar dan niet te veeleisend, oftewel, een gestripte en gepimpte Jezus, waar je spannende boeken over kan schrijven en geld aan kunt verdienen.

Heel dat rijtje van belangrijke dingen in uw leven. Mag Hij daar koning over zijn? Als dat nodig is voor zijn koninkrijk? Als dat nodig is om de liefde op aarde te doen groeien? Als hij u en mij nodig heeft om het Evangelie te verkondigen? Mag Hij koning zijn over ons leven.

Een ding weten we. Ons wereldse-aardse leven is bij Hem niet veilig, onze maatschappelijke carrière, die gunt Hij ons wel, maar die betekent weinig voor Hem. Maar ons echte leven, echt mens-zijn, daar geeft Hij zelf zijn leven voor. Ons echte geluk, daarvoor heeft Hij alles achtergelaten. Het Koninkrijk van God, daarvoor heeft Hij zelfs de kruisdood overgehad.

Wij hebben een koning. Laten we Hem koning zijn in ons leven. Amen.