Als een liefdevol mens B (2012)

De eerste lezing van vandaag geeft een beeld  van wat de leerlingen doen na de hemelvaart: ze sluiten de rangen door een vervanger voor Judas te kiezen en aldus terug met 12 te zijn.

Is dat belangrijk? Het heeft alles te maken met de geplogenheden van het joodse geloof. Immers ,het getal 12 verwijst naar de 12 stammen van Israël, heel het joodse volk is zo betrokken bij de zending van Jezus. Uit de beschikbare mannen werden er 2 voorgesteld die aan de vereiste criteria voldeden nl. ze moesten getuigen zijn geweest van Jezus leven, vanaf de doop door Johannes, van zijn overlevering en dood, en van zijn opstanding en hemelvaart.

Het lot bepaalde dat het Mattias zou zijn.

 

Staan we nu even stil bij de evangelielezing van vandaag.

Het hele hoofdstuk is één groot gebed. Een gebed van iemand die met aandrang, ja met passie de zorg van God afsmeekt voor de mensen die hij liefheeft. Legt Johannes hier Jezus woorden in de mond?

Johannes voert Jezus op als iemand die bidt voor de eenheid onder Zijn leerlingen. Hij bidt voor zichzelf en voor alle gelovigen, dus ook voor ons. Ook wij leven, net als de leerlingen toen, in een wereld vol onzekerheid, angst, droefheid , haat en vervolging.

 

Velen ervaren de wereld als een kwaadwillige omgeving waar liefde en vriendschap soms ver te zoeken zijn. Soms laten wij ons overspoelen door alles wat er misgaat in de wereld, hoe moeten we er mee omgaan?

 

Hier is het dat het gebed van Jezus een gebed van de geloofsgemeenschap kan worden: Vader, bewaar ons in uw Naam!

Het is een oproep om in een goede verstandhouding met elkaar te leven. Het is een gebed dat onze oprechte bekommernis om het welzijn van onze medemens  uitdrukt. Het zijn de woorden die een moeder, een echtgenote uitspreekt wanneer een zoon, een man naar oorlogsgebieden trekt om een humanitaire taak te vervullen. Het is een gebed dat wij, soms zonder het echt bewust uit te spreken, denken als we de verschrikkelijke beelden zien van mensen in nood en de hulpverleners die hen bijstaan.

”Heer bewaar hen, laat hen ongeschonden terugkeren!”

 

Zou Jezus dit gebed echt uitgesproken hebben in het bijzijn van zijn leerlingen, en dit tijdens het laatste avondmaal?

De evangelist stelt het wel zo voor. Wij weten dat men het Johannes evangelie pas een 70-tal jaren na Pasen heeft kunnen lezen. Toch wil ik graag geloven dat het Jezus’ eigen woorden zijn. Voor mij passen zo helemaal in het beeld dat ik van Hem heb: een man vervult van liefde voor de zwakke mens, vol deernis om de ellende waarin velen zich bevinden, een ziener die wist wat op Hemzelf, maar ook op de anderen afkwam en die als verweer Zijn Vader bijna afdwingt om de mensen bij te staan in hun nood.

Wij weten uit de verschillende evangeliën dat Jezus zich regelmatig afzonderde om als het ware in gesprek te gaan met de oppermacht die zijn inspiratie was.

 

Dit is een evangelietekst die mij bijzonder aanspreekt: het staat voor alles wat Christen zijn bedoelt: leven in de wereld, maar er niet aan ten onder gaan, proberen te leven, eventueel met hulp, als een liefdevol mens die zich verre houdt van de verleidingen die ons steeds meer uitnodigen om het moeilijke pad van Jezus te verlaten, niet toegeven aan de onverschilligheid jegens noodlijdenden, durven denken hoe wil Hij(Jezus) dat ik me nu in deze situatie gedraag?

 

Erwin Roosen verwoordt het zo:

 

   Als ik het zelf niet meer kan,

   Omdat mijn ongeloof te groot is geworden;

   Als ik er de woorden niet meer vind,

   Omdat tegenwerking en kritiek elke stem in mij hebben

   Onmogelijk gemaakt;

   Laat Jezus dan voor mij bidden,God,en jou vragen

   Dat je mij behoedt voor het kwaad en mij zegent.

   En hopelijk vind ik dan de kracht om

   Een enthousiast christen te zijn,

   Ondanks alles.