Herder zijn voor elkaar (2009)

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 205 niet laden

Beste parochianen,

We zijn deze week allemaal geschokt door de gruweldaad van één van onze landgenoten. Hoe is het mogelijk dat één mens een heel volk in rouw kan dompelen? Eén van de weinige gegevens die bekend zijn geworden over zijn psychische gesteldheid, is dat het een zeer introverte man was. Een man die zijn lief en leed, zijn ideeën en visies niet met anderen heeft kunnen delen.
Wij zijn hier samen om dat wel te doen. We zullen samen bidden voor de slachtoffers en voor onze koningin en familie. Hier zijn we samen als een familie om vreugde en verdriet met elkaar te delen.

In Krimpen:
We zullen bidden voor de intenties die u opgeschreven heeft in het intentieschrift. En na de viering kunnen we elkaar weer ontmoeten in de soosruimte. In de contactgroep hebben we ooit afgesproken dat de leden bij de koffie zullen letten op alleenstaande mensen. Vanuit de kerk hoeft dus niemand contactloos naar huis terug te keren. Het enige wat van een persoon zelf afhangt is of hij of zij zich er voor openstelt.

Het thema voor deze viering is: "Herder voor elkaar". Dat thema is afgeleid uit het evangelie waarin Jezus als de Goede Herder geschetst wordt. Hij was een man die voor de vestiging van zijn koninkrijk geen geweld pleegde en onschuldigen vermoordde, maar zelf slachtoffer werd van politiek en religieus geweld. Dit offer, dat Hij vrijwillig aanvaardde, gaan we hier weer gedenken.

PREEK

Het is vandaag roepingenzondag. Ingesteld om ons op te roepen te bidden voor priesterroepingen, omdat daar een groot gebrek aan is. Daarvoor heeft het bisdom weer een brochure uitgegeven met een maandelijks gebed om roepingen. Die kunt u van de leestafel meenemen zolang de voorraad strekt. Ook ligt er een klein bidprentje bij, met voorop de afbeelding van de Goede herder, van een beeld dat staat in ons bisdommelijk centrum voor priesteropleiding Vronesteyn en een gebed er in. Dat lees ik u voor.
Goede God, Geef dat wij ons wat meer tijd gunnen in onze vaak jachtige wereld, om te luisteren naar datgene wat van ons verlangd wordt. Misschien dat wij dan ook Uw stem herkennen. Geef dat wij meer gemeenschap vormen in een wereld van ieder-voor-zich om op te merken wat ons ten diepste beweegt. Misschien dat wij dan ook Uw roepstem verstaan.

Een zin viel mij op in dit gebed. Geef dat wij meer gemeenschap vormen in een wereld van ieder-voor-zich, om op te merken wat ons ten diepste beweegt. Dit sluit aan bij wat ik in mijn inleiding al zei: we vormen een familie en moeten opmerken wat anderen ten diepste beweegt.
Van iedere gelovige wordt in zekere zin een pastorale houding gevraagd. We zijn zo gewend aan een professionele herder, een pastoor, die de kerk leidt, huisbezoek doet, zieken bezoekt, mensen feliciteert met blijde gebeurtenissen en bijstaat in geestelijke nood. Het beeld van Jezus als de goede herder, die op zoek gaat naar het verloren schaap, die al zijn schapen bij name kent en de kudde leidt, is in de kerkgeschiedenis steeds direct overgedragen op de gewijde bisschoppen en priesters. Het woord pastoor komt van het Latijnse ‘pastor', dat herder betekent.

Maar in de toekomst zullen de parochies van ons bisdom geen eigen pastoor meer hebben. Dat is voor heel veel parochies nu al het geval. Wij zijn hier in deze parochie de afgelopen jaren nog zeer bevoorrecht. Maar het beleid van het bisdom is om de weinige overgebleven priesters in teams in clusters van parochies te benoemen. Onze bisschop Van Luyn heeft in een gesprek met ons priesters klip en klaar gezegd dat de tijd van "één kudde, één herder" voorbij is.

Dat betekent dat de gelovigen voor elkaar herder moeten worden. En dat is niet zo gemakkelijk. Want de meeste van ons hebben geen pastorale vorming gehad. Bent u in staat met andere karakters om te gaan? Met mensen die u onsympathiek vindt? Met mensen waar u vervelende ervaringen mee heeft, omdat ze voordrongen bij de kassa in de supermarkt of omdat uw kinderen door hun kinderen gepest werden?
Zelfs voor mij als gevormd pastor is het niet gemakkelijk met iedereen goed om te gaan, want ik ben ook maar een mens. Maar omdat de priester een opleiding, een wijding en een zending heeft gekregen, accepteren we zijn leiding uit Gods hand, zolang hij geen zedenmisdrijven begaat of geld verduistert.
Maar in de toekomst moeten we herder zijn voor elkaar. En dat is dus niet gemakkelijk omdat we allemaal gelijk zijn en allemaal onze fouten en gebreken hebben.

Dat kan alleen goed gaan als we Jezus als onze Herder in ons midden houden en bereid zijn zoals Hij ons leven voor de ander te geven. Als we een goddelijke liefde voor de ander betonen. Johannes schreef in zijn brief: "Vrienden, hoe groot is de liefde die de Vader ons betoond heeft!" Die liefde moeten wij doorgeven aan anderen. Als we de liefde onder elkaar bewaren, dan kan de geloofsgemeenschap ook zonder eigen priester groeien en bloeien. Door de wederzijdse liefde kunnen we herder zijn voor elkaar.

Leo Feijen heeft in onze parochie in Lekkerkerk gesproken over informele leiders. (U kunt dat lezen in het artikel van Peter in het Kontaktblad.) Informele leiders zijn leken die niet in het bestuur zitten, maar wel heel actief zijn in de parochie. We moeten die mensen heel dankbaar zijn voor wat ze doen, ook al vinden ze het zelf heel gewoon zoals de vrijwilligster in de kerk in Lekkerkerk die deze week een koninklijke onderscheiding kreeg.

In het gebed op het bidprentje staat ook nog: "Goede Herder, Spreek ons mensen aan en versterk de moed in velen om op Uw roepstem te antwoorden om als vrijwilliger .... zich in te spannen voor Uw evangelie."
Ja, ook om als vrijwilliger in de kerk werkzaam te zijn kunnen we zien als een roeping van God. Mensen die nog wat vrije tijd hebben, die niet helemaal in beslag genomen worden door hun gezin of vrijwilligerswerk in de maatschappij, mensen die met de vut of met pensioen zijn en nog gezond zijn, mensen die nog tijd hebben om naar soapseries te kijken waar we toch vaak alleen maar ruzies, intriges en ontrouw zien, die zouden zich in geweten moeten afvragen of God ook hen niet roept tot dienstbaarheid in de kerk. Daarvoor hoeven we echt geen hogere opleiding te hebben. Mensen die de kerk schoonhouden of de liturgieboekjes drukken hebben we even hard nodig als catecheten.

Herder-zijn voor elkaar. Alleen een parochie met mensen die dat kunnen, heeft toekomst. Laten we bidden dat dat ook voor deze parochie het geval zal zijn.