Evangelieprikje 2015

Liefde … het is niet gemakkelijk. En om het allemaal nog wat moeilijker te maken zijn er een paar externe factoren die je nog meer kunnen doen twijfelen. Hoe weet je dat iemand je graag ziet om wie je bent en niet om het geld en de bezittingen die je hebt? Of als er een haar in de boter zit, hoe weet je dan dat die ander je toch graag ziet, wat kan hij/zij zeggen of doen om je te overtuigen? Ik denk dat dit twee voorbeelden zijn die wel eens realiteit zijn. Liefde is namelijk geen exacte wetenschap, er zit altijd een stukje geloof en vertrouwen in de ander in. Geen enkel woord of teken kan je 100 % zekerheid geven over de liefde van de ander, wat hij/zij zegt of doet kan misschien ook gebeuren door iemand die je niet graag ziet.  Zoals een geliefde ons nooit kan overtuigen van zijn of haar liefde (en vice versa), zo kan ook Jezus geen enkel teken stellen dat onomstotelijk toont dat Hij namens God spreekt en handelt. Er is dan wel een massa die Hem volgt, maar waarom? Is het om de tekenen die Hij stelt of om het gratis voedsel? Dat brengt ons eigenlijk bij de vraag waarom wij Jezus volgen. Is het omwille van de boodschap die Hij brengt? Is Hij voor ons meer dan een profeet? Of geloven we gewoon “omdat je nooit kan weten”? Is het aan onze levenswijze te zien dat wij meer geloven in God dan in materiële welstand?  Allemaal belangrijke vragen, waar je niet in 1,2,3 kan op antwoorden …

Het is niet gemakkelijk om op te antwoorden omdat geloven iets zeer fragiel is. Jezus mag dan zijn twijfels hebben over waarom ze Hem gevolgd zijn, het is heel begrijpelijk dat de mensen toch een teken willen om te kunnen geloven.  Je kan toch zomaar niet de eerste de beste geloven die je tegenkomt. En dat brengt ons terug bij onszelf: hoe zijn wij tot dat christelijk geloof gekomen? Het kan je meegegeven zijn met de pap, maar zo zijn er velen die dat op een bepaald moment vaarwel gezegd hebben. Het zal dus iets meer moeten zijn. Bij veel mensen zal geloven te maken hebben met mensen. Bij mij bijvoorbeeld zijn er een paar mensen die er altijd zo opgewekt en gelukkig bij liepen dat ik me afvroeg: wat doen die? Ze bleken christen te zijn en uit nieuwsgierigheid ben ik me gaan verdiepen in het christelijk geloof. Maar hoeveel je er ook van kent, het brengt je niet tot geloof, uiteindelijk moet je weer op zoek naar anderen die leven vanuit dat geloof.   

Maar ook al zagen die mensen er gelukkig uit, toch heeft ook een christen zijn problemen en moet hij soms ervaren dat niet iedereen christenen genegen zijn. Hoe houden ze dat vol? Er zijn veel factoren die meespelen maar ik denk dat gebed toch wel een belangrijke factor is. In dat gebed kan een christen zich laten voeden door Jezus. Als Jezus vandaag in het evangelie zegt dat Hij het levende brood is bedoelt Hij waarschijnlijk dat Hij leven gevend is voor de mensen die met Hem verbonden willen leven. Net als Hij bouwen ook christenen aan die verbondenheid met Hem en met God door het dagelijks gebed. Maar ook af en toe de Bijbel eens ter hand nemen kan helpen om op je (christelijk) verhaal te komen. En uiteraard is ook de steun die uitgaat van een levenskrachtige geloofsgemeenschap niet min en is dat iets waar we werk moeten van maken. Dat alles en wellicht nog meer kan leiden tot een geloofsbeleving die meer heeft van een relatie dan van bijvoorbeeld naleven van regeltjes. Geloven als relatie: zo zag Jezus het en zo hield Hij het ook uit en alleen zo kan Hij voedsel voor ons zijn. Kijk maar terug naar een liefdesrelatie tussen mensen, ook dat geeft mensen kracht al was het maar dat we ondanks alles er toch zeker van zijn dat er ten minste iemand achter ons staat. Niet zomaar iemand, maar iemand die ons echt liefheeft. Laat dit nu de Blijde Boodschap zijn: er is een God die je liefheeft, zomaar. En om te eindigen doen we een poging om een antwoord te formuleren op de vraag die gesteld wordt in het evangelie: op welk werk beroept Jezus zich? Misschien op het feit dat zelfs in het moment van schijnbare godverlatenheid God de mens niet loslaat. De kruisdood was niet het einde, maar een nieuw begin. Dat kan tellen als teken, alhoewel, het kan natuurlijk ook anders geïnterpreteerd worden, maar dat heb je met elk teken ... Elk teken, hoe duidelijk ook, vraagt uiteindelijk wat geloof en vertrouwen. Moge onze relatie die we proberen op te bouwen met God vanuit Jezus dat geloof en vertrouwen blijven voeden. Smakelijk!