Goede Vrijdag (2011)

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 419 niet laden
Wat hebben we mooi weer! Wij boffen met de komende Paasdagen. Onze stad stroomt reeds vol met toeristen. De terrasjes zijn vol. Er wordt volop gegeten en gedronken. Mensen zijn goed gemutst, hopelijk.
Maar al die mensen die in Amsterdam of daarbuiten Pasen gaan vieren lijken helemaal voorbij te gaan en te leven aan waar het met Pasen om gaat; aan de oorsprong en het hart van het paasfeest, namelijk het lijden, het sterven en de verrijzenis van Jezus: de dingen waar het in de kerk om draait. "Kerk wordt genegeerd" kopte gisteren de Metro, het gratis krantje dat je op het station krijgt. Een goede vriendin van mij (niet van het houtje!) viert vandaag haar vijftigste verjaardag en ik ga daar zodadelijk ook heen. En iemand van de kerk (dus wel van het houtje) viert haar vijftigste verjaardag op de avond en in de nacht van de komende paaswake. Ze heeft ook mij uitgenodigd. "Trek je dansschoenen aan!" schrijft ze in de uitnodiging. Op die uitnodiging zal ik niet ingaan. Want ik zal nu eenmaal de hele paasnacht hier in de kerk zijn - met hopelijk ook enkelen van u, wakend rond het zachte licht van de nieuwe paaskaars.

Wat hebben we mooi weer. Ook gisteravond, Witte Donderdag, was het al goed. Dus dat kwam ook goed uit in Gouda, waar zich The Passion afspeelde: het verhaal van Jezus' lijden en sterven in een hedendaags jasje; het witte leren jasje van Syb van der Ploeg als Jezus, het bruine leren jasje van Thomas Berge als Petrus en het zwarte leren jasje van Frank Lammers die Judas speelde. De televisie zond het rechtstreeks uit. Bekende Nederlandstalige popnummers waren in het verhaal ingeweven. En een groot lichtgevend kruis werd door de straten van Gouda gedragen, "niet alleen door christenen", maar "óók door katholieken", zoals men zei, "en door moslims en atheïsten". Toe maar.

Ik vond het mooi, of eigenlijk zeer ontroerend, dat lichtgevend kruis, zoals dat voorbijging aan de huizen van Gouda en aan de Etos en de America Today. Want ja, de kerk kun je negeren, helemáál of in meer of mindere mate. Iedereen maakt daarin een eigen keuze, bewust of onbewust. Maar het kruis negeren kun je nίet. Vroeg of laat komt het langs je huis of liever gezegd: Vroeg of laat gaat het je huis niet langer voorbij. Ieder huisje heeft zijn kruisje. En ik denk: als jijzelf met dat kruis te maken krijgt, dan ben je een gelukkig mens als je weet hebt van Jezus' kruis. Je bent een gelukkig mens als je Jezus kent en met Jezus leeft en als je wéét hoe Hij Zijn kruis gedragen heeft. Jezus heeft voor ons de weg van het kruis verkend. En in Hem kun je steun vinden bij het dragen van jouw eigen kruis. Zo is dat.

Wij gaan nu op onze wijze doen wat men gisteravond in Gouda deed. Wij trekken langs de kruiswegstaties hier in onze kerk met een houten kruis, behoorlijk zwaar. U kunt meelopen. Vooral de kinderen nodig ik daar ook voor uit. Vanaf de zesde statie kunt u, kunnen jullie het kruis hélpen dragen. En als we rond zijn gaan we het kruis vereren. Dan begroeten wij het kruis. We kussen het. We zetten het in het licht van onze kaarsen. We zetten er onze bloemen bij. Wij doen dat, omdat wij geloven (althans, we proberen het te geloven): dat het kruis van Jezus inderdaad licht betekent en licht geeft. Ik wens ons allen een goede kruisweg.