Pasen, feest der feesten

 

De allereerste paasdag was een dag van verwarring en verrassing. De vrienden van Jezus waren bedroefd. Hun vriend, hun meester was als een misdadiger gekruisigd. Dankzij Jozef van Arimatea kreeg hij toch een eervolle begrafenis. Het was gedaan met Jezus. De herinnering zou blijven om toch mettertijd te vervagen en te verdwijnen.

Maria Magdalena trok in de paasochtend naar het graf. Ze vond het graf geopend en ging het snel vertellen aan Petrus en Johannes. Waar waren de andere apostelen? Het duurde enige tijd eer ze geloofden dat Jezus verrezen was. Bij Thomas duurde het meerdere dagen aleer hij zich kon aansluiten bij het geloof in de opstanding van Jezus. De onzekere vrouwen, de treurende Emmaüsgangers, de nieuwsgierige Johannes en Petrus, de ongelovige Thomas hebben opvolgers in onze dagen. Waar sta ik met mijn paasgeloof?

In onrust gebrachte mensen voelen dat ze hun vertrouwde Jezus kwijt zijn en ze zeggen zoals Maria Magdalena: “Ze hebben mijn Heer weggenomen en we weten niet waar ze hem hebben neergelegd.” Maria Magdalena heeft gezocht. Zoekend heeft ze hem gevonden. Ze heeft mensen aangesproken, de tuinman ondervraagd. Ze is naar de broeders van Jezus gerend en verdient daarmee de onderscheiding dat zij de apostel van de apostelen is.

We zullen de Verrezen Jezus ontmoeten, zo we samen met anderen ons geloof verdiepen. Ouderen en jongeren zijn daartoe uitgenodigd. Zij die zoals Johannes heel vlug kunnen lopen en zij van wie de stap trager is, zoals deze van Petrus. De Zwitser Eugène Burnand (1850-1921)schilderde op realistische wijze Johannes en Petrus rennend naar het graf (www.artway.eu). Petrus en Johannes, structuur en charisma, beide delen hetzelfde geloof dat de Heer de dood overwint. “De verrijzenis is het meest betekenisvolle feit van de wereldgeschiedenis, omdat hier werd aangetoond en bewezen dat het leven en niet de dood, het laatste woord heeft. Wie verrezen is, is niet de machtige, maar een overwonnene en gekruisigde. De beul triomfeert niet over zijn slachtoffer” (L. Boff, Kruisweg van de rechtvaardigheid).

Pasen is de ontmoeting met een levende. Maria Magdalena ontmoet in de gestalte van de tuinman op een heel bescheiden wijze de Verrezen Heer.

Christus als hovenier

Zij dacht dat het de hovenier was (Joh. 20: 15)

 

Eén Rembrandt kende als kind ik goed:
de Christus met de grote hoed
wandelend in de ochtendstond.
En, naar erbij geschreven stond:
Hij was een hovenier. En nòg laat ik mijn tranen gaan
als in de gaarde ik Hem zie staan,
en - wat terzijde - in stille schrik
die éne, zij die dacht als ik:
Het was de hovenier. O kinderdroom van groen en goud -
géén die ontnam wat ik behoud.
De laatste hoven naderen schier
en ijler wordt de ochtend hier. Hij is de hovenier. Ida Gerhardt (1905 - 1997)

Pasen openbaart de blijvende liefde tussen de Vader en de Zoon en tussen Jezus en alle mensen. Waar liefde is, daar is feest. Ubi caritas gaudet, ibi est festivitas (Johannes Chrystomos). Mogen velen er in delen.

Een christen kan voor het aanschijn van de wereld de getuige zijn van de verrijzenis en het leven van de Heer Jezus en teken van de levende God (cf. LG 38).