Hij houdt ons in leven (2008)

‘We zullen je nooit vergeten
eeuwig blijf je in mijn gedachten’ hoor ik mensen wel eens zeggen
bij een uitvaart. Dat is mooi maar –denk ik dan-
gelukkig is er meer. De overledene moet het niet alleen hebben
van onze edele gevoelens maar
hij of zij wordt bewaard in de handen van de levende God.

Jezus van Nazaret die gekruisigd is, leeft voort. 
Ook dit zijn menselijke woorden
die allerlei misverstanden kunnen oproepen. 
Maar één ding is voor mij zonneklaar:
volgens het nieuwtestamentisch getuigenis is er meer
dan dat wij Jezus in gedachten houden en 'leven in zijn geest'. 
Niet wij houden hem in leven, hij houdt ons in leven.

Opgewekt zijn wij hier bijeen als Bavogemeenschap,
samen een rond de verrezen Heer!
‘Verkondigt het aan alle volkeren
en doopt hen in de naam van de Vader, de Zoon en Heilige Geest’;
we hoorden dat zo uitgebreid in het Mattheusjaar.
"Johannes doopte met water, jullie zult over enkele dagen gedoopt worden
met de heilige Geest" hoorden we Jesus ook zeggen.
Je bent gedoopt in water als reinigend gebeuren
en je wordt gedoopt in heilige Geest als een inspirerende hergeboorte
tot nieuwe, goddelijke mens.
Dat is met Pasen voor Jesus werkelijkheid geworden 
maar met Hemelvaart vieren we dat het niet alleen gaat om de verrezen Heer. 
Dit is het begin van een nieuwe godsaanwezigheid op aarde
en vooral in mensen.

Hemelvaart vieren wij:
We mogen vandaag even stilstaan stil bij het geloofsartikel
dat wij iedere keer uitspreken:
'Hij is opgestegen ten hemel
zittend aan de rechterhand van de Vader'.

We zeggen het zo vaak in de geloofsbelijdenis,
te vaak misschien:
'Hij is opgestegen ten hemel zittend aan de rechterhand van de Vader'.

Voor velen een beetje onbegrijpelijk geloofsartikel,
voor de goede verstaander is het een krachtige geloofsboodschap van de jonge kerk.
Jezus zit aan Gods rechterhand.

De leerlingen zagen dat Hij werd opgenomen
en een wolk Hem aan hun ogen onttrok.
En nu komt het misverstand!
Met Hemelvaart zou Jesus verder van ons wegraken,
in de wolken verdwijnen.
Maar daarom wordt de wolk niet genoemd!

DE WOLK wordt juist genoemd als symbool van nabijheid.
De wolk herinnert aan die bijzondere wolk die met het volk Israël meetrok
op hun pelgrimstocht door de woestijn.

God wil niet ver zijn hoog in de wolken
maar juist beschermend dichtbij als er maar mensen zijn
die voor Zijn Koninkrijk en voor Zijn opdrachten willen kiezen.

Zijn opdrachten die vanuit de hemel worden gegeven,
de hemel als Gods de hele aarde omspannende residentie.

De Paas-man Jesus is daar binnengegaan.
Hij hoorde daar thuis
en zal ook van daaruit weer tevoorschijn treden.

Hij zei neen tegen wat wijs en eerbiedwaardig scheen
maar stug het recht van de geringe schond.

Wij hebben Hem als 'oud vuil' weggedaan,
tussen hemel en aarde kwam Hij te hangen,
dat Koninkrijk van Hem stond ons niet aan.

Het verlangen naar het herstel van Gods liefdesmacht
in deze grote en harde wereld
mogen wij van de vragende leerlingen leren.

Zult Gij het Koninkrijk herstellen ?
Vroegen de leerlingen vandaag..
Hemelvaart is bij uitstek de dag om het 'Onze Vader' bidden.
 Uw Naam worde geheiligd,
 Uw Koninkrijk kome,
 uw wil geschiede in de hemel, zo ook op aarde.
Zult Gij het Koninkrijk herstellen ?
Vroegen de leerlingen en wij met hen.

Ja, dat doet Hij, onze nieuwe koning,
- al is het misschien anders dan wij denken-
maar Hij doet het samen met ons.

We horen het straks in de prefatie:
‘Hij is niet van onze zijde geweken,
zwakke mensen geeft Hij hoop
wij blijven innig met Hem verbonden:
Hij is ons Hoofd en wij zijn lichaam. '

We hebben een machtige Vriend die ons voorgaat,
die ons inspireert, ons leiden zal.
Vandaag zijn er drie jonge mensen die Hem gevonden hebben
ze zullen daarvan getuigen en ons zo leren
wat het betekent dat Hij er voor ons is.

Proberen we met hen samen deze voorganger te volgen
dan komen wij goed terecht.