Dat betekent: vertrekken is een beetje doodgaan. En inderdaad, het valt ons mensen, moeilijk iets waarmee je vertrouwd geworden bent, of iets dat je hebt opgebouwd, achter te laten of op te geven.
Met pensioen gaan en dus je baan vaarwel zeggen. De mensen waarmee je al die jaren hebt samengewerkt, je vertrouwde werkomgeving laten voor wat ze is, is voor veel mensen een hele opgave. Nog erger is, als je gedwongen wordt voortaan niets meer te doen. Sommige mensen gaan echt een beetje dood en moeten opnieuw leren leven.
Mensen die ooit met stervenden zijn omgegaan, weten hoe moeilijk het voor hen vaak is afscheid te nemen. "Hoe moet het verder wanneer ik er niet meer zal zijn? Zullen mijn vrouw en kinderen het kunnen redden zonder mij? Hoe moet het nu verder met de zaak?"
Je ziet die zorg ook bij ouders wanneer hun kinderen zelfstandig gaan wonen of gaan trouwen. "Kunnen ze het wel aan? Zijn ze er oud en wijs genoeg voor? Kunnen ze het financieel aan?"
Het is moeilijk voor mensen te geloven in de toekomst van hen die na hen komen en die zonder hen verder moeten. Nogal wat zaken lopen fout of gingen failliet, niet omdat pa er te vroeg, maar omdat hij er te laat uitstapte; te weinig vertrouwen in zijn opvolgers had.
Uit de evangelieverhalen van Hemelvaart wordt duidelijk dat Jezus in ieder geval alle vertrouwen had in degenen die na hem kwamen. Hij zegt meer dan eens tegen zijn vrienden: "Het is goed voor U dat ik heenga".
Nergens zegt Hij hoe ze het moeten doen. Hij zegt alleen wat ze moeten doen. En dat is getuigen van zijn leven, zijn lijden, sterven en verrijzen. Bovendien belooft Hij hun de hulp van boven, een helper, de heilige Geest.
Wat velen van ons maar moeilijk lukt, vertrouwen hebben in degenen na ons, en geloven dat anderen, jongeren bijvoorbeeld, het ook kunnen, dat doet Jezus ons uitdrukkelijk voor: Hij vertrouwt de toekomst toe aan heel gewone mensen, en in plaats van aan hen te twijfelen spreekt Hij hun moed in.
Maar wanneer het eenmaal zo ver is, en Jezus is ten hemel opgevaren, dat wil zeggen: weg gaan uit hun kring, en thuis komen bij de Vader, staren zij naar de hemel, staren zij zich nog te lang blind op het verleden.
Maar de kerk, is haar geschiedenis pas begonnen toen de mensen ophielden naar de hemel te staren, toen ze ophielden achterom te kijken, en oog kregen voor elkaar; toen begon het pas goed.
Toegepast op vandaag : voor wie te dikwijls denken dat het vroeger allemaal veel beter was in kerk en samenleving, en te veel blijven staren naar wat voorbij is, is het feest van 's Heren Hemelvaart een oproep vertrouwen te hebben in de toekomst die we samen kunnen en moeten maken.
Hij die ons achterliet, spreekt vandaag ook in ons alle vertrouwen uit. We kunnen het te meer omdat we er niet alleen voor staan: zijn Geest is onze helper.