Feest van de Drie-eenheid

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 362 niet laden
Als je wereld bekijkt met zijn netwerken van terrorisme en mensenhandel, een wereld in de wurggreep van de maffia en de vernietigingswapens, een wereld die kapot gaat aan drugs en honger dan is het verleidelijk om een zwartboek van de wereld uit te geven en al de plagen extra in de étalage te zetten.

Maar als je dan dit evangelie naast het zwartboek legt dan moet je als gelovige even doorslikken : ‘ Zozeer heeft God de wereld liefgehad...' Dat Hij van onze wereld kan houden, dat Hij zo'n wereld laat verder bestaan, lijkt ons onbegrijpelijk.

Inderdaad, als je God ziet als een almachtige tovenaar, die het lijden met een toverstokje kan veranderen in geluk, dan is dit evangelie niet te verteren.

Maar God is geen tovenaar. Hij is liefde en juist door de liefde is Hij soms machteloos. Moest Hij onze wereld niet hartstochtelijk liefhebben, zou het met die wereld al lang gedaan geweest zijn.

Hij is dat enorm reservoir van warme genegenheid. Een genegenheid die uitbreekt in een schepping als Hij in doffe klei vrijheid en geluk boetseert.

Geen trucjes en ook geen toeval ligt aan de grondslag van ons bestaan. Als een vader die verwekt en nooit zeker is van wat het worden zal, maar die hoe dan ook, gedreven blijft door liefde.

En als het misloopt met die vrijheid en soms loopt het mis - heel onze geschiedenis is daar een illustratie van - zal Hij zelf solidair mee de gevolgen ervan dragen, tot op het kruis alstublieft. En dat niet één keer, maar telkens opnieuw blijft Hij ons bezielen en begeesteren om uit elk lijden te verrijzen tot liever leven.

Vader, Zoon en Geest : stuntelige woorden om het wonder uit te drukken van een god die niets dan liefde is.

Waarom gaan kinderen die hun vader of moeder nooit gekend hebben, naar die vader of die moeder op zoek als hun persoonlijkheid ontwaakt. Om zichzelf enigszins te kunnen herkennen in een ander wezen.

Mensen die helemaal zonder God zijn opgevoed gaan op een bepaald ogenblik in hun ontwikkeling onvermijdelijk de vraag stellen naar God, op zoek naar Hem om zich te kunnen herkennen in Diegene die hun oorsprong is.

De kern van ons geloof is dan ook : zich herkennen in Diegene die onze oorsprong is, en die ons blijft liefhebben : het is gelukkig zijn om Hem.